Julius geeft kopjes aan de veger, gaat er tegenaan liggen en een dutje doen. Dit gebeurt in de tuin want het is de buitenveger.
Dat hij al veel gebruikt is kun je zien aan de haren die aan de voorkant een stuk korter zijn.
Deze veger is op zichzelf een mooi object. Afgesleten haren en ook de steel is een stukje korter dan voorheen. Ooit was de veger namelijk Ella’s favoriete kauwobject.
Ik maak wat portretjes.
Een heel gewoon gebruiksvoorwerp is het, maar doordat Julius er als een soort metgezel mee omgaat verandert mijn blik.
Je kunt er een ruigharig dier in zien. En welke vormen kan dat nog meer aannemen, na een gedaanteverandering? Dat kan best interessant worden.
