Ik teken graag patronen met veel herhalingen. Met een zwarte fineliner.
Het is ontspannend en je kunt er je gedachten lekker bij laten gaan.
Kortgeleden ontdekte ik dat deze bezigheid een trendy naam heeft: Zentangle. Veel mensen doen het en de een maakt nog ingenieuzere werkjes als de ander. En met perfecte lijntjes. Alsof het gedrukt is.
Zelf ben ik niet zo ambitieus.
Het gaat mij meer om het doen dan om het resultaat. Dat had altijd al een naam: droedelen.
Na verloop van tijd heb je een schetsboek vol droedels. Maar ook andere tekeningen, want ik ben weer meer gaan tekenen, zoals ik me al vaker had voorgenomen.
Mijn schetsboek.
Onder het tekenen kun je lekker muziek luisteren of een podcast.
Vlekken met gele ecoline gemaakt, daar in en omheen gaan tekenen.
De blauwe hier onder is een digitale bewerking.
De jongen met de pet tekende ik na van een still uit Three Minutes – A Lengthening, een film over een Pools/Joodse gemeenschap in 1938.
Mensen tekenen vind ik heel leuk. Ik probeer er beter in te worden. Da’s een kwestie van heel goed kijken, techniek en vooral veel doen.
Licht/donker omkeren blijft ook een fijne bezigheid.
Muziek waar ik tijdens het tekenen zoal naar luister, playlist in progress.
Het is interessant om een papieren tekening digitaal te bewerken. Uit de (foto van de) rechter pagina knipte ik een vierkant stukje. Daarvan maakte ik digitaal dit patroon.
