Een goede foto ontstaat soms bij toeval, per ongeluk.
Doordat er geen tijd is om op licht, compositie en dergelijke te focussen bijvoorbeeld.
Of doordat het onderwerp net op dat moment de perfecte beweging maakt.

Herfstblad

In het kader van de blaadjes-in-de-herfst serie was ik in het Arboretum.
Per foto wilde ik telkens één drijvend blad in close-up.
Met verschillende bladsoorten ging ik naar de vijver.

Een voor een legde ik ze op het water. En stelde scherp.

Stoorzender

Kleine handicap, mijn hond was erbij.
Die heeft de gewoonte om alles wat in het water terechtkomt er zo snel mogelijk weer uit halen. Meestal is dat een stok maar ze had het ook op deze blaadjes voorzien.
Ik moest dus snel zijn. Dat is meestal niet dé manier voor een scherpe dichtbijfoto. En een grote rol is dan weggelegd voor het toeval.

Eigenlijk is er maar één goed gelukt.
Dat is deze, met het bruine blad en de waterbewegingen.

Per ongeluk de beste

Bij de rest had ik niet de tijd om goed te focussen.
En ik had geen aandacht voor wat er nog meer gebeurde.
Nu achteraf vind ik dat dat de beste foto’s geworden zijn.

Vooral deze vind ik geslaagd.
Het waterlelieblad is behoorlijk onscherp.
Maar toevallig is het door de reflecties een verrassend dubbelportret geworden.

Toeval, wat is dat eigenlijk

Ken je deze?
Ik geloof niet in toeval want alles heeft een bedoeling.’
Regelmatig hoor je mensen dat zeggen. Nou ik ben daar niet van.
Toeval is wel een interessant begrip vind ik.
Even googelen.

Toeval bestaat niet.
We noemen zo een gevolg van een oorzaak die we niet zien.

Dat is een uitspraak van de Franse schrijver/filosoof Voltaire.
Goeie.


En wat dacht je van deze van de Nederlandse bioloog/schrijver Dick Hillenius.

Het woord toeval bestaat slechts omdat onze hersenen te klein zijn om alle samenhangen te begrijpen.

Ook niet slecht he.