Toen ik nog aan het leren was hoe je beeldend kunstenaar wordt ;) maakte ik kennis met alle beeldende disciplines: schilderen, beeldhouwen, grafiek, illustratie etc. Dat leverde nogal wat producten op. Ik bewaarde wat ik toen belangrijk vond maar deed ook dingen weg. Wat overbleef ging bij elke verhuizing door mijn handen. Telkens ervaarde ik weer dat er dingen weg mochten waarvan ik de vorige keer nog geen afstand kon doen. Zo bleef er na acht verhuizingen steeds minder ballast over.



De ruimtelijke objecten zijn op een hand te tellen maar het platte werk besloeg nog steeds zes uitpuilende mappen. Gedwongen door ruimtegebrek heb ik daar pasgeleden nog eens de bezem doorgehaald. De uitverkorenen die nu nog mogen blijven passen met z’n allen in één map. Een daarvan zie je hier boven, uit mijn abstracte schilderperiode, jaren 80. Dat korrelige is zand dat ik door de verf mengde. In navolging van de materieschilders, denk ik nu.


Een digitale zeefdruk, net gemaakt. Met mijn blauwe schoenen aan sta ik te kijken naar een doos met verscheurde producten die een nieuwe titel hebben gekregen: oud papier.



Dit is een grote linoleumdruk uit 1980. Ook vandaag zie ik weer wat ik toen zag. Het moest een abstracte print worden met vlakken en lijnen. Per ongeluk bleek het toch figuratief te zijn. Zie jij het ook? De ‘oplossing’ staat helemaal onderaan de pagina. *



Nog iets abstracts in verf en zand.



Monoprint in passe partout, uit een serie die ik de Fabriek had genoemd.



Een steendruk, oftewel lithografie. Een fijne ambachtelijke grafische techniek. Deze hoorde ook bij de Fabriek-serie.



Deze miniaturen ↑↓ zijn monoprint experimenten. Ik bewaar ze want voor mij hebben vooral de bovenste twee iets aandoenlijks.



De eerste keer dat ik werk zag van Mark Rothko was ik hevig onder de indruk. Dat gevoel is altijd gebleven. Uit deze schildering op pakpapier uit 1983 blijkt overduidelijk waar ik mijn inspiratie vandaan haalde. En als je heel goed kijkt zie je ook nog de pretentieuze titel.

Tot slot hierboven een inkttekening, ook toen hield ik al van grafische patronen).
En een linosnede van Tusche.