Visualiseren vind ik een mooi begrip: een gedachte of een idee zichtbaar maken in een beeld.
Maar vandaag gebruik ik visualiseren in een andere betekenis: plaatjes maken van dingen die er bijna niet meer zijn. Als je zoals ik niet al te ruim behuisd bent moet je af en toe ontspullen. Soms kost dat heus wel wat moeite. Daarom visualiseer ik die spullen, dan zijn de plaatjes er tenminste nog.
Vandaag gaat het over de houten loopfietsjes die toen zij hun intrede deden in mijn huis dat doorleefde uiterlijk al hadden, want tweede-, derde- of vierdehands.
De kinderen die er veel mee hebben gespeeld zijn er nu te groot voor geworden. Tijd om de fietsjes door te geven. Maar eerst: visualiseren.
Perspectief tekenen is duidelijk niet mijn sterkste kant.
Toen ik klaar was met tekenen en foto’s maken zette ik de fietsjes klaar in de gang want de volgende dag kwamen de kinderen langs. Ik was benieuwd wat ze zouden doen.
Ze bedachten zich geen moment en gingen meteen door de gang racen.
Voor de allerlaatste keer.