Toen ik lang geleden een administratieve baan had was een van mijn taken het verzorgen van de kantoorplanten. Mijn vingers zijn vrij groen, al zeg ik het zelf. Ik hoorde dat ook wel vaak van mijn omgeving maar toch was niet iedereen het ermee eens. Want gedurende een periode heb ik over dit onderwerp gecorrespondeerd met een deskundige, via briefjes.
Het begon op een dag met een briefje bij een van de planten.
Er stond in dat de plant teveel water kreeg. Dat moest stoppen anders zou de plant doodgaan.
Met vriendelijke groeten, de schoonmaker.
Het ging over net zo’n plant als deze.
De schoonmaker had gelijk. Dit is een vetplant die water opslaat voor droge tijden. Ik wist dat eigenlijk best, toch gaf ik hem telkens weer een grote plens. Maar de aarde van deze plant moet droog zijn en dus mag je best vergeten water te geven. Sterker nog, deze Jadeplant wordt zelfs aanbevolen voor mensen zonder groene vingers.
Er gingen nog wat briefjes over en weer totdat de schoonmaker, die ik nooit heb ontmoet maar van wie ik inmiddels wist dat hij bij een bloemist had gewerkt, tevreden was.
Nu heb ik weer zo’n plant. En ik heb er pas een stekje van genomen.
Dat is heel gemakkelijk, je haalt er een blad af en zet het in de grond.
Nu maar afwachten wat er gebeurt. En foto’s maken en zo.
En vooral niet teveel water geven.
Blijkbaar heb ik hem op de juiste manier verwaarloosd want dit is het stekje nu.