De ramen in mijn woonkamer zijn voorzien van folie dat lijkt op matglas. Tegen de inkijk en je hebt toch goed licht.
Als Julius naar binnen wil gaat hij op de vensterbank zitten. Hij weet dat ik hem dan uiteindelijk binnenlaat.
Ik zie dus heel vaak zijn silhouet en denk dan elke keer dat ik het eens zou moeten fotograferen.
Laatst op een grijzige morgen heb ik dat eindelijk gedaan.
De silhoutetfoto’s heb ik een groene tint gegeven. Net als de vaas die binnen voor het raam staat.
Want ik hou van die kleur.
En van die vaas.
En van Julius natuurlijk.
