De bloemen van de Allium zijn uitgebloeid. Ze zien er anders uit maar nog steeds zijn ze mooi.
Nu staan ze binnen voor het raam want om te voorkomen dat ze zouden verwaaien of verregenen knipte ik ze allemaal af (dat hoort niet zo, weet ik wel).
De twee met korte stengels mogen in het vaasje van Riky. In elke spriet zie je een klein zwart zaadje zitten.
Deze stralende bollen passen voor mij bij het gedicht van Jean Pierre Rawie dat deze week in mijn gedachten is.
Maar vroeg of laat
verschijnt het land
dat elk verstand
te boven gaat,
waar ik volmaakt
opnieuw ontmoet
wie ik voorgoed
was kwijtgeraakt.
