In april stond ik elke dag te kijken hoe in de tuin de hosta’s uit de grond kwamen en hoe de bladeren zich uitrolden.
Nu zie ik diezelfde bladeren verkleuren, verleppen, verdorren. Ook dat vind ik prachtig.
En ja, ook dit jaar zijn de hosta’s een lekker hapje geweest voor de slakken.
Dat die gave groene bladeren in de zomer zo worden aangevreten is een ergernis.
Maar nu maken de slakkengaten het blad juist nog interessanter.