In het kader van vijftien jaar bloggen liet ik vorige week fotoduo’s zien uit 2010.
Op een daarvan zie je een Amerikaans kunstwerkje. Het gaat om deze foto.
Hier zie je niet waarom ik het bij mezelf de loper noem. Op de volgende foto waarschijnlijk wel.
Omdat het zo’n bijzonder ding is maakte ik er deze week nieuwe foto’s van.
Normaal gesproken hangt het hier thuis aan een draad tussen de schuifdeuren.
Nu nam ik het mee naar buiten, het was immers schitterend weer met zon en een stralend blauwe lucht.
Ik hing hem in de appelboom.
Aan de achterkant kun je goed zien dat hij vroeger een zilveren vork was, maar niet dat hij nu zo aan het rennen is. Dat zie je alleen van opzij.
In New York kocht ik hem van een kunstenaar die dingen maakte van zilveren bestek. Ik viel meteen voor de loper en ook voor deze ring.
Als ik langs dit kunstwerkje loop kijk ik er graag naar. Het heeft iets onbekommerds alsof het/hij houdt van rennen om het rennen, zonder duidelijk doel.
Soms zie ik een minder lichte loper, alsof hij iets zwaars met zich meedraagt.
Daarom vind ik het mooi en ook om de glans van het zilver en de wetenschap dat ooit iemand hiermee heeft gegeten.
