Oldeberkoop is een Fries dorp waar elke zomer de kunstroute Open Stal wordt georganiseerd. Op zo’n 20 locaties zie je kunst in alle diversiteit. Dit jaar was de 46e Open Stal.
Ik ging kijken. En maakte foto’s van wat ik bijzonder vond.
Er waren interessante, verrassende, boeiende, saaie, en ook slechte kunstwerken. Maar ook zag ik prachtige dingen die niet eens bedoeld waren als kunst.

Kunst is overal. Je hoeft alleen maar goed te kijken.

 

Zo zag ik aan het begin van de route, ergens naast een gebouw dit verzakte, groen uitgeslagen ding. Bedoeld als schutting waarschijnlijk.
In mijn ogen het eerste object om met plezier te fotograferen. Geen kunst, althans niet zo bedoeld.

 

En hoe verrassend dat het werk van Jan Hoff dat ik even later zag, hier nogal op lijkt.

Het werk van Jan Hoff had ik nog nooit gezien. Ik vind het prachtig.
Het eerst wat ik heel rationeel dacht toen ik het zag: Jan Schoonhoven.
Maar bij het zien van kunst probeer ik hersens uit te schakelen en alleen zintuigen en emoties te laten gaan. Voor mij gaat het daarom bij kunst.

De vraag of Jan Hoff een imitator is van Jan Schoonhoven vond ik op dat moment niet interessant.
Ik genoot van wat ik zag.

Even verderop een verkeersbord dat iemand zelf heeft beschilderd.
Ik vind het mooi.

En deze pijl wees de weg naar een galerie.

Sommige Oldeberkoopse huizen hebben mooie tegeltjes in de portiek.

In het restaurant zag ik deze twee levensgrote tekeningen. Hangen daar blijkbaar altijd en horen niet bij de route.
Ik weet niet wie ze gemaakt heeft.

Op weg naar de kerk liep ik onder dit dakje door. Hoort er ook niet bij.

In het kerkje lag dit beeld van Miriam Knibbeler.
Net op de plek waar het zonlicht viel.

Bij de ingang/uitgang van het dorp is deze installatie van Merijn Vrij.
Boeiende lijnen die steeds veranderen als je er omheen loopt.

Tegen de stokken klimmen bonen omhoog.
Ook toevallig dat mijn vorige stukje daarover gaat!

Dit fascinerende werk van Daniel Wurtzel zag ik op een scherm in een houten schuur. Helaas niet in het echt.

Volgens de catalogustekst probeert hij altijd iets simpels te transformeren in iets bijzonders. Nou, bij deze Magic Carpet is dat 100% gelukt.
Hier kan ik heel lang naar kijken.

Open Stal is weer voorbij maar volgend jaar is er gewoon weer een nieuwe.
Wil je weten wat de 2017 editie allemaal te bieden had? Ga dan even naar de catalogus.

>>>