Er was weer een kunstroute.
In woningen en bedrijfspanden langs de Vaart was werk tentoongesteld van wel 75 kunstenaars.
Extra attractie: je kon dus ook die huizen van binnen zien.
Op elke locatie waren de kunstenaars zelf aanwezig, te herkennen aan de naambadge. Je kon dus met ze praten over hun werk en natuurlijk was alles te koop.
Het was een prachtige septemberdag met zon, wind en mooie wolkenluchten. De kunstroute werd mede daardoor druk bezocht.
Leuk voor de organisatie, zoveel belangstelling. Maar je kijkt daardoor wel vaak tegen ruggen aan in plaats van tegen de kunstwerken. Vandaar ook weinig foto’s van de kunst.
Deze muurschildering deed officieel niet mee maar visueel natuurlijk wel.
Achter dit pand is een enorme tuin. Aan de andere kant van de heg fiets ik vaak. Nu kon ik er dus in!
Mooi vond ik de ijzeren objecten die in de tuin stonden.
Bij nadere beschouwing bleken ze gemaakt te zijn van onderdelen van gereedschap en technische onderdelen.
Als ik budget had gehad, zou ik een olifant of zo hebben gekocht.
De maker heet Marco Dijkstra.
Bij de ingang van een pand met veel glas maakte ik deze foto’s.
Dit blijkt een ‘groene serre’ ontwerp te zijn van architect Saskia Spijkerman.
Binnen was kunstenaar en grafisch ontwerper Flip Drukker. Onlangs maakte hij een nieuw logo voor Kunst aan de Vaart.
Je kon zien hoe het logo tot stand is gekomen, van de eerste krabbel achterop een envelop tot het uiteindelijke ontwerp.
Wat ik leuk vond om te zien op deze route waren de bijzondere, oude, grappige, curieuze details van de huizen.
De meeste mensen letten daar niet op maar ik ging er foto’s van maken. Dat kon ook goed, want hier stonden tenminste geen mensen voor.
Bus van een kunstenaar waar hij zijn werk mee vervoert?
Wolkenlucht, ook een prachtig kunstwerk.