Het tweede weekend van september is weer voorbij.
Bij mij om de hoek vond hét kunstevenement van Assen plaats. Kunst aan de Vaart: 40 huizen, 60 kunstenaars.
Abstract, figuratief, ruimtelijk, plat, verbazingwekkend, doorsnee, alles kwam voorbij.
Of eigenlijk, ik kwam voorbij. Op zaterdag een uurtje en op zondagmiddag.
Wat me opviel legde ik vast, voor zover dat lukte in het gedrang van vele bezoekers.
Houten beelden van Mieke Heitling.
De kunstenaar probeerde steeds de wesp weg te jagen, maar dat vond ik nu juist een leuke bijkomstigheid.
Het beeld kwam wel prachtig uit tegen de zwarte schutting en de blauwe lucht.
Er waren ook dingen te zien die niets met KadV te maken hadden.
Zoals deze witgespoten bereklauw.
Houtsnedes van Wijke van der Bij. Thema: schuurtjes.
Geen kunst dit, maar wel opvallend.
Een prachtig pand aan de Vaart, keurig in de verf, ervoor 1 dode en 1 levende conifeer. Geweldig kleurcontrast.
Brons van Alied Nyp-Holman.
Ergens in een woonkamer vielen deze twee werkjes op. Foto’s op perspex, klein formaat. Was privébezit, deed niet mee aan KadV, wel leuk. De kunstenaar heb ik even opgezocht, ze heet Kirsti Hadderingh.
Stalen beelden van Koos Toren
Gevel aan de Vaart Noordzijde.
Nog een beeld van Mieke Heitling. De vloer en de wand versterken de kwaliteit van het beeld.
In een tuin hebben slakken zich tegoed gedaan aan de hosta’s.
Foto-installatie van Sejo Slingenberg, bestaande uit facetten van één foto.
In werkelijkheid was het een kleurenfoto. Ik heb de vrijheid genomen om het in sepia te doen.
De schapen en geiten van Hinke Posthuma. Zoete plaatjes. Waar ze hingen en en het zonlicht op de muren: meerwaarde.
En ja, daar is ze weer, de onvermijdelijke dikke dame in onmogelijke pose. Deze keer van Tedja Duyvesteijn. Bij elke kunstroute duiken ze op maar de kunstenaar is steeds iemand anders. 💤
In een kantoorpand hing deze ufo lamp.
Eronder een grote tafel met boekjes van klei. Te weinig licht, ze kwamen niet tot hun recht. Ze staan dan ook niet op de foto. Kijk maar eens op de website van Hiltje Talsma, daar zijn ze veel beter te zien.
In de categorie onbegrijpelijk valt dit werk van Joop Striker.
Een heele lange strijkplank waar een slordige kerk-macquette op staat. In het kerkje hangt een schommel.
Nog zonder titel staat eronder op de site van Striker.
Dit intrigerende beeld is ook van Joop Striker.
Zelfde beeld, andere achtergrond.
Zo zie je maar hoe belangrijk context is. Het beeld heeft zeggingskracht op de eerste foto. Komt door die lucht, het contrast, de huizen, de sfeer.
Over sfeer gesproken, er was ook muziek.
Ik ging er niet voor maar er viel niet aan te ontkomen. Bijvoorbeeld een operazangeres op een balkon en twee trompettisten in een bootje.
Conclusie over Kunst aan de Vaart 2019
De kunst die ik heb gezien vond ik braaf. Ik miste de verrassing.
Wel een grote maar… want ik heb zeker drie interessante deelnemers gemist. Fotografen nota bene.
Sonja de Ridder
Ron Gessel
Jedidja Smalbil
Volgende keer toch maar even vooraf de catalogus checken.
Wat vond ik nou het leukst op KadV 2019? Twee dingen.
1. Keukenkasten gemaakt van aardappelkistenhout… Ik vergat helemaal om de schilderijen te bekijken.
2. Het uitzicht vanaf de bovenste verdieping van een voormalig pakhuis.
En stiekum zijn de bezoekers die er artistiek proberen uit te zien ook heel leuk om te bekijken.
Over Kunst aan de Vaart blogde ik al eerder.
Kunst aan de Vaart 2018
Kunst aan de Vaart 2017
