Er lag een enorme berg takken met prille katjes in een voortuin. En nog waren ze niet klaar met snoeien.
Ja hoor, ik mocht best wat meenemen. Scheelt weer in opruimen, zei de vrouw. En nee, ze wisten niet hoe het boompje heet. Wel dat ie veel te groot was geworden voor de kleine tuin.

Ik koos een paar mooie takken uit en thuis zette ik ze in het water.

Eerst waren ze gewoon zo. Grijze katjes.
Er vielen ook wat af.

Na een paar dagen ging ik nieuwe foto’s maken. Er was stuifmeel bijgekomen.
Het lijkt wel of het grijs blauwer is geworden. Dat komt door het licht. Ik laat het zo, vind dat wel mooi.

 


Meer katjes. Nog aan de boom: een Noordjapanse magnolia.
Ben ik ineens een boomdeskundige geworden? Nee hoor, het stond gewoon op het bordje in het Arboretum.
Stel je eens voor hoe het er daar binnenkort uitziet. Ik ga zeker kijken.