Toen ik tien jaar geleden verhuisde kreeg ik van een vriendin een kamerlinde. Voor de nieuwe woonkamer, die gigantisch was. Met veel ramen en dus veel daglicht. En daar houdt een kamerlinde van, ruimte en licht.
De Sparmannia Africana groeide als kool en had het zo naar haar zin dat ze af en toe ging bloeien.
Zo een keer per jaar, als ze de boomgrootte naderde zette ik er rigoureus het mes in. Waarop ze onmiddellijk nieuw scheuten ging vormen.
Vijf jaar geleden verhuisde ze mee naar een andere woning. Stukje kleiner maar wel met heel veel licht.
Ook hier voelt de kamerlinde zich helemaal thuis. De enorme bladeren van een prachtig groen geven je echt een buitengevoel.
Ik heb haar al vaak gefotografeerd.
Dit zijn foto’s van eergisteren.