Vlekken kunnen superirritant zijn, dat weet iedereen. Als je bijvoorbeeld denkt een schoon shirt te dragen waar later op je werk een tandpastadrup op blijkt te zitten.
Er bestaan ook fijne, expres gemaakte vlekken. Op papier. Daar kan ik al tekenend heerlijk gedachtenloos op voortborduren.
Het is een ontspannend werkje dat ik mezelf op een dubbele schetsboekpagina af en toe gun.
Ik hoor wel eens dat mijn tekeningen die zo zijn ontstaan best de moeite waard zijn. Daarom deel ik er een paar.
Tijdens het tekenen heb ik altijd een koptelefoon op. Ik luister muziek of een podcast en ga helemaal op in wat ik hoor en wat ik doe. Tijd bestaat dan niet meer.
Bij het maken van de laatste tekening had ik wel gedachten. Dat kwam door de podcast die ik beluisterde. Het boeken FM panel besprak Joe Speedboot van Tommy Wieringa. Sommige gedachten schreef ik op. Niet allemaal, want ik dacht ook nog: misschien dat boek toch maar eens gaan lezen.
