Het lichtschijnsel op de kamermuur heb ik daar nog nooit eerder gezien. Het lijkt zonlicht, maar de zon komt pas tegen twaalf uur in de kamer. Nu is het nog maar half negen.
Dan moet het een weerkaatsing zijn: indirect licht.
Ik ga bij de muur staan, kijk naar buiten en meteen zie ik het.
Vanaf het glas van een openstaand raam aan de overkant schijnt fel zonlicht in mijn ogen.
De vorm van het licht op mijn muur vind ik mooi. Nu moet ik snel zijn met foto’s maken want de zon verplaatst zich ook snel.
Nee hoor, de aarde draait en de zon staat stil zei mijn kleindochter (5) laatst. Zeker, maar het lijkt andersom.
Anyway, ineens zie ik een liggend gezicht.
Wacht, ik plak de andere helft eraan en zet het rechtop.
Kijk, nu zie jij het ook.
Indirect zonlicht. Dit maak ik er nog meer van.
