Een stuk of vijf paar van deze lievelingsschoenen heb ik intussen versleten.
Vandaag is het de beurt aan de mooie blauwe met de bloemen. Ze moeten nu echt weg.
Het kan gewoon niet langer: ik voel elk steentje dwars door de dunne plekken van de zolen heen.
Het is nooit leuk om schoenen weg te doen die je met plezier hebt gedragen. Met dit paar is het extra lastig want ze worden niet meer gemaakt.
De gewone witte met zwarte strepen zullen altijd wel blijven. Maar deze blauwe editie met de subtiele linosnede-achtige bloemen aan de zijkant, is blijkbaar eenmalig geproduceerd. En dus nergens meer te koop. Anders had ik al lang een paar dezelfde gekocht.
Wat nog wel kan: een fotoshoot als hommage aan deze dierbare superstars.
Weggooien doet dan straks misschien iets minder zeer.
