Er was veel sneeuw voorspeld. Vol verwachting hielden we het in de gaten, het was gewoon spannend. Een paar weken geleden lag er een aarzelend laagje sneeuw dat na een dag alweer weg was. Maar nu dan echt!
En het ging door.
En het bleef liggen.
Ik neem de hele week vrij om er volop van te kunnen genieten. Elke dag maak ik lange wandelingen en sneeuwfoto’s. Zo mooi om te zien hoe de sneeuw alles anders maakt.
Aan de rand van het Asserbos.
Bij de ijsbaan in het Asserbos. Alle foto’s met schaatsers zijn daar gemaakt.
Jong beukenboompje in het Lariksbos.
De welbekende rij jonge bomen in het Asserbos. Ik had het daar al vaker over.
Ze krijgen een extra dimensie door de schaatsers erachter.
Lariksbos met jonge berken.
Deze week fotografeerde ik in zwart-wit. Geen afleiding door kleur maar de contrasten veroorzaakt door al het wit benadrukken.
Er was één uitzondering: de knalblauwe lucht aan het eind van de week, toen de zon steeds scheen. Zo zag het er echt uit. Voor de voorkant gebruikte ik de versie zonder mensen.
Op zondagavond 14 februari liepen we nog even naar de kop van de Vaart, waar ook een paar dagen flink was geschaatst. Nu kon je al voelen dat het minder koud was. Het ijs was nog intact maar dat zou niet lang meer duren.
Maandagmiddag, de volgende dag. Dooi.
