Er vallen weer allerlei dingen naar beneden.
Sommige dingen hebben een hoed.
Met een pluim.
Klimaatverandering kun je zien.
Het is bizar, nog maar net september, 28 graden en in het bos loop ik over een kurkdroog bladertapijt, terwijl de eikels massaal vallen.
Deze eikels hebben wel een beginnetje gemaakt maar verder kwamen ze niet. Ze zijn verdroogd.
Ik teken ze ook, die hoedjes. En bedenk intussen hoe ik ze ga fotograferen.
Die hoedjes zijn prachtig. Vers zijn ze nog groen.
Een dag later verkleurd.
