Het is zondag en ik heb zin in een gekookt eitje.
Er zitten nog een paar in de doos en op één ei ligt een veertje. Het valt er niet af, het zit vast.
Elke keer als ik een ei pakte had ik dat veertje al gezien.
Nu pak ik speciaal dit ei want ik heb tijd. Om foto’s te maken.
Buiten leg ik het op de tuintafel.
Daar komt Julius.
Inspectie.
Even van dichtbij kijken en snuffelen.
Blijkbaar niet zo interessant.
Zelf ben ik nog lang niet klaar met kijken. Ik neem het weer mee naar binnen.
Het krijgt een sokkel in de vorm van een garenklosje.
Ik maak foto’s in alle standen en met verschillend licht.
Een ei met haar.
Kan er geen genoeg van krijgen.
Er is nu een barst en het begint al te lekken.
Nog een paar foto’s en dan neem ik afscheid van dit supermodel.
Een ei is op zichzelf al zo perfect van vorm, maar een ei met een veer: bonus.
