In de boekenkast liggen twee rechthoekige houten blokjes die aan een kant inkepingen hebben. De blokjes passen precies in elkaar want het is een voorbeeld van een tandverbinding.
Op één blokje zit een zwarte vorm: een liggende poes. Lang geleden heb ik haar uit linoleum gesneden en er vele afdrukken mee gemaakt.
Het zijn maar kleine prints, de poes is 8 cm breed.
Ik drukte verschillende versies.
Deze kreeg een nabehandeling: op de afdruk tekende ik een extra stukje staart en ik kleurde hem met potlood in.
Deze blauwe is mislukt want niet sluitend gedrukt maar nu vind ik dat juist wel wat hebben.
Toen ik klaar was met het linoproject lijmde ik de poes op het blokje. Zo werd het eigenlijk een stempel.
De linodrukken vond ik terug in een map. Daar hebben ze veertig jaar in gelegen. Nooit gedacht dat ik er nog eens iets mee zou doen.
Stel je voor dat iemand me in 1982 zou hebben verteld over het fenomeen internet, en dat ik als vormgever een web professional zou worden. En dat ik op een dag in 2023 op mijn eigen site deze linoprints zou plaatsen. Ik zou sprakeloos zijn geweest, er niets van hebben begrepen.
Voor de poes had ik thuis 22 jaar lang een model: Tusche. Deze tekeningen maakte ik in haar eerste jaar.
