Een zak vol blaadjes, daar kwam ik mee thuis. Allerlei soorten waar ik de naam niet van ken en veel esdoornbladeren. Daarover een volgende keer meer.
Ook waren er beukenblaadjes.
Aandoenlijk he? Zo’n eenvoudige ovale vorm en keurige rijtjes nerven maar toch is elk blad anders.
En waarom hebben sommigen zwarte kronkelige lijntjes?
Een dag later zijn ze opgekruld, ook mooi.
Een paar ‘gave’ beukenblaadjes deed ik een weekje in het grote boek van Janson zodat ik ze plat kon fotograferen.
De platte-beukenblaadjes-foto’s waren de basis voor het volgende.
